Velkomin í hinn ?vintyralega heim bílauppt?ku, tar sem sk?ri eru ósungnir hetjur ferlisins! Já, tú heyreir rétt – sk?ri! Gleymdu tessum tungu verkf?rum og rafmagnsborvélum; vie skulum fara aeeins aftur í tímann mee traustum sk?rum.

Nú g?tireu verie ae hugsa: ?Er virkilega h?gt ae taka bíl í sundur mee sk?rum?“ J?ja, segjum tae svona, tae er svolítie eins og ae skera steik mee smj?rhníf – tae er h?gt, en tae er ekki m?lt mee tví. En til gamans skulum vie ímynda okkur ae óhr?ddi bílasundrunarmaeurinn okkar ákveei ae takast á vie tessa áskorun.

ímyndaeu tér tetta: Hetjurnar okkar nálgast ryegaean málmkubb, vopnaear teiknimyndalega ofstórum sk?rum. T?r klippa ?ryggisólarnar í yktum hreyfingum, rifurnar fljúga eins og gamlárskv?ldskonfettí. ?Hver tarf ?ryggisbúnae?“ hl?ja t?r áeur en t?r st?kkva á h?fueie í nieurrifsverkie.

N?st á dagskrá, m?laboreie! Mee nokkrum dramatískum klippum skapaei maeurinn okkar óreieukennt meistaraverk og skildi eftir sig haug af plastbrotum sem g?tu keppt vie listaverk smábarns. ?Sjáeu, elskan! ég bjó til nútímalistaverk!“ hrópueu tau, algj?rlega ómeevitue um ae nútímalist á ae vera af ásettu ráei.

Tegar sundurhlutunin heldur áfram uppg?tva hetjurnar okkar vélina. ?Tími til ae nota stóru byssurnar!“ hrópa t?r, en uppg?tva ae sk?ri eru ekki besta verkf?rie í tetta verk. En hver tarf bifvélavirkja tegar maeur er mee ákveeni og sk?ri?

Ae lokum, tó ae bíllinn hafi kannski ekki verie tekinn í sundur á sem skilvirkastan hátt, tá skemmtu hetjurnar okkar sér svo sannarlega konunglega. Svo n?st tegar tú hugsar um ae taka bíl í sundur, mundu: sk?ri eru kannski ekki besta tólie, en t?r vekja vissulega upp nokkra hláturskast!